خدایی که هستی
سکوت تو چون بهت گلدسته هاست
صدای تو مثل اذان خوش نواست
نگاه تو وحی است و آیات حق
ته چشم های تو غار حراست
پر جبرییل است موهای تو
و معراج من از تو تا ناکجاست
سرانگشت هایت به دستان من
ضریح علی بن موسی الرضاست
نمی بوسمت بی وضو هیچ وقت
که لب های تو تربت کربلاست
سراپای تو یک وجب از بهشت
نسیم تنت بوی روح خداست
خدا هم تو هستی و آن دیگری
خطای شگفت آور انبیاست
شعر و مطالب ادبی هستی منبع
درباره این سایت